W kwietniu br. ukazało się online specjalne wydanie International Journal of Developmental Biology, które gościnnie redagowały dr Aneta Suwińska i dr hab. Anna Ajduk z Zakładu Embriologii UW. Wydanie to, zatytułowane "Early mammalian development: from basic research to the clinic", poświęcone jest w całości tematyce wczesnego rozwoju zarodkowego ssaków oraz roli badań podstawowych w rozwoju medycyny reprodukcyjnej. Zaproszenie do przygotowania artykułów przyjęli czołowi naukowcy zajmujący się m.in. procesami zapłodnienia...

W czasopiśmie eLife opublikowano kolejny artykuł zespołu z Wydziału Biologii UW. Sebastian Kwiatkowski, Weronika Tomaka oraz Jakub Drożak we współpracy z naukowcami z Chin oraz Kanady, opisali strukturę przestrzenną enzymu SETD3 oraz molekularny mechanizm metylacji reszty histydynowej (H73) β-aktyny, którą katalizuje to białko. Reszta H73 jest silnie konserwowana ewolucyjnie i występuje we wszystkich dotąd opisanych aktynach organizmów eukariotycznych, a jej metylacja zachodzi u większości z nich. Natomiast niedawno opisana identyfikacja białka SETD3 jako ssaczej metylotransferazy histydynowej aktyny...

Zespół naukowców z Wydziału Biologii w składzie: Sebastian Kwiatkowski, Agnieszka Seliga, Takao Ishikawa, Iwona Grabowska oraz Adam Jagielski, kierowany przez Jakuba Drożaka, we współpracy z naukowcami z Belgii oraz Niemiec, zidentyfikował gen kodujący jeden z najbardziej tajemniczych enzymów sierocych występujących u ssaków. Zarówno tożsamość molekularna (gen), jak również funkcja biologiczna N-metylotransferazy histydynowej aktyny (EC 2.1.1.85) pozostawały nieznane od 1987 roku, kiedy to pierwszy raz opisano jej aktywność w organizmie królika. Po 21 latach od opublikowania pierwszej pracy opisującej badany enzym, publikacja Zespołu z UW dostarcza odpowiedź, co do jego natury molekularnej.

Marcin Zych, Katarzyna Roguz, Barbara Stolarska i Małgorzata Stpiczyńska, wraz ze współpracownikami z Włoch i Austrii, są autorami pracy analizującej możliwość lokalnych adaptacji u rośliny o niewyspecjalizowanej strategii zapylania opublikowanej w Annals of Botany: Zych et al.  (2018) Spatiotemporal variation in the pollination systems of a supergeneralist umbellifer: Is Angelica sylvestris locally adapted to its most effective pollinators? Annals of Botany

Wyniki badań zespołu kierowanego przez prof. Andrzeja Dziembowskiego (WB UW/IBB PAN) zostały opublikowane w Cell! Praca opisuje mechanizm obrony komórek przed retrotranspozonami, które mają zdolność do przemieszczania się w naszym genomie. Fragmenty, te mogą być przenoszone do komórek potomnych, wykrywane są także w komórkach rozrodczych. Wklejając się do DNA moga wywołać mutacje prowadzące do powstania komórek nowotworowych. Zespół prof. Dziembowskiego wyjaśnił jeden z mechanizmów obrony komórki przed  aktywnymi  retrotranspozonami.

Więcej informacji na stronach:

Podstawowe procesy związane z ekspresją ludzkiego genomu mitochondrialnego zostały opisane już w latach 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku, mimo to wiele aspektów funkcjonowania genomu mitochondrialnego człowieka nadal pozostaje tajemnicą. Badania przeprowadzone w grupie kierowanej przez prof. Piotra Stępnia z IGiB UW doprowadziły do odkrycia kluczowych enzymów odpowiedzialnych za obróbkę i degradację ludzkiego RNA mitochondrialnego. W lipcu tego roku ukazały się dwie publikacje (Nature Communications oraz Nature), które są kontynuację tych badań.

Gady łuskonośne (jaszczurki i węże) są dziś najliczniejszą gatunkowo grupą kręgowców lądowych. Ich początki nie były jednak znane, ponieważ brakowało jakichkolwiek skamieniałości z pierwszych 80 milionów lat ewolucji tej grupy. Sprawę utrudniały także sprzeczne sygnały filogenetyczne płynące z morfologii i genomu dzisiejszych jaszczurek i węży. Z pomocą przyszła Megachirella wachtleri, niewielki gad znaleziony we włoskich Alpach, w skałach datowanych na około 245 milionów lat. Ponowne przebadanie jej szkieletu, z użyciem tomografu komputerowego, ujawniło zestaw cech wyłącznych dla jaszczurek, jak i prymitywnych, nieznanych u dzisiejszych gadów z tej grupy. Megachirella jest więc idealnym ogniwem przejściowym. Wykorzystanie wielu skamieniałości prymitywnych gadów pozwoliło ustalić cechy...

„Wielkie Przyspieszenie” bogactwa gatunkowego flory górskich szczytów.

Pracownicy Białowieskiej Stacji Geobotanicznej: dr hab. Bogdan Jaroszewicz i mgr Patryk Czortek są współautorami pracy omawiającej zmiany bogactwa gatunkowego górskich szczytów, opublikowanej w NATURE (Steinbauer et al. 2018. Accelerated increase in plant species richness on mountain summits is linked to warming...

Dlaczego warto sięgnąć do opublikowanego w Etnobiologii polskiej artykułu http://etnobiologia.com/2017/...graniszewska.pdf zawierającego źródłowy tekst Zygmunta Glogera, mówi dr Maja Graniszewska.

Ci z Państwa, którzy mają doświadczenie posiadania ogródka, być może siali fasolę piechotę. Ja siałam, ale nigdy nie wiedziałam, dlaczego nazywa się ona „piechota”. Odpowiedź na to pytanie znalazłam w rękopisie Zygmunta Glogera. Otóż dawniej, fasolę tyczkową nazywano „konnicą”, a niską – przez analogię – „piechotą”. Na dworach zajadano się marchwią białą, słodszą od żółtej, jadanej przez lud. Pomarańczowej marchwi...

Dużym zainteresowaniem na świecie (Altmetric Attention Score: 14) cieszy się ostatnio opublikowany artykuł mgr. Macieja Kowalca, doktoranta z Z. Parazytologii, porównujący zakażenie kleszczy krętkami boreliozy na terenie Warszawy i w okolicach Białowieży

“Ticks and the city - are there any differences between city parks and natural forests in terms of tick abundance and prevalence of spirochaetes?” ukazał się w czasopiśmie Parasites & Vectors

Co ciekawe, po przebadaniu blisko 3 tys. kleszczy, stwierdzono bardzo zbliżone odsetki zakażenia kleszczy...